ჩვენს მოსწავლეებს სჭირდებათ არა მხოლოდ ფაქტობრივი ცოდნა, არამედ იმის გააზრებაც, რომ ეს ცოდნა აუცილებელია, რათა შექმნან, გადაწყვიტონ, აღმოაჩინონ… სწავლებისას გაწეული ძალისხმევის მიზანი კი სასწავლო გარემოს შექმნა გახდა. გარემოსი, რომელიც საშუალებას მისცემს მოსწავლეს, ხორცი შეასხას თავის „უნდა ვიცოდეს“.
დღეს, როდესაც საკლასო ოთახებსა თუ მოსწავლეთა ჯიბეებში გაცილებით მეტი ტექნოლოგიაა, ადვილი შესაძლებელია, მასწავლებელმა თანდათან დაკარგოს ადგილი ბავშვის ცხოვრებაში. ასე რომ არ მოხდეს, რა როლი უნდა შეასრულოს მან?
სავარაუდო პასუხი ასეთია: ჩვენ მუდამ დაგვჭირდება მასწავლებლები. მასწავლებლის მთავარი დანიშნულება მოსწავლეთა მოტივაციის ამაღლებაა. მან უნდა მიმართოს ინტერესები იქით, საითაც მოსწავლეების მისწრაფებებია და გაუკვალოს გზა ცოდნისკენ. ოღონდ ამისთვის ყველა მასწავლებელს უნდა ჰქონდეს დამაჯერებელი პასუხი ხშირად დასმულ კითხვაზე: „რატომ მჭირდება ამის ცოდნა?“