ხელოვნების გაკვეთილზე შემოსულ მოსწავლეებს კედლებზე გამოფენილი ახალი ნახატები შეუმჩნეველი არასდროს რჩებათ. და მეც ეს წამები მიყვარს, როცა საკუთარ ნამუშევარს თვალებით ეძებენ და როგორც კი მიაგნებენ, სიხარულით აციმციმდებიან. მერე იწყებენ შეფასებას, ვის როგორ უმუშავია. ჩვენი პირველივე შეხვედრიდან ვცდილობ ვაგრძნობინო და დავარწმუნო, რომ ხელოვნებაშია თავისუფლება, რომ ხელოვნება სახალისოა. ჩვენი გაკვეთილები თეორიასთან ერთად ხატვა-ძერწვის გარეშე არ ტარდება, ეს იციან და საჭირო მასალაც მომარაგებული აქვთ. პატარებს უფრო მოსწონთ საკუთარი ნამუშევრები, დიდები კი ეჭვებით მისმენენ, როცა ნახატებს ვუწონებ.