გრძელდება ტრადიცია. 2024 წლის მეორე ნომერი ჟურნალისა „ჰუმანიტარული
განათლება სკოლაში“ (ქართული ენა და ლიტერატურა) ისევ ითვალისწინებს ქართული ენისა
და ლიტერატურის მასწავლებელთა (და არამარტო) ინტერესს, გაეცნონ სკოლაში შესასწავლი
ნაწარმოებების შესახებ ცნობილ მეცნიერთა და ლიტერატურის მცოდნეთა მოსაზრებებს, რაც ყველასათვის
კარგად ნაცნობ ტექსტებს განსხვავებული რაკურსით წარმოაჩენს. რა მიზანი და ამოცანა აქვს
ავთანდილს, არაბეთიდან რომ იპარება და როსტევან მეფეს ანდერძს უტოვებს? ამ, ერთი შეხედვით,
ქრესტომათიულ შეკითხვაზე პასუხს ვიპოვით გია მურღულიას ჩანაწერებში „ვეფხისტყაოსანზე“.
ხომ არ არის „ოთარაანთ ქვრივის“ მიზანდასახულობა ბევრად უფრო ფართო, ვიდრე მხოლოდ სოციალურ
ფენათა, ანდა, საზოგადოდ,ადამიანთა შორის არსებული გაუცხოების წარმოჩენაა? – ამ კითხვაზე
დაგვაფიქრებს ლევან ბებურიშვილის წერილი. რომელ წმინდანს „მიეწიფა“ (გაუთანასწორდა)
აბო თბილელი იოანე საბანისძის განათლებისა და უდიდესი ნიჭიერების წყალობით? ლალი დათაშვილის
მიერ ბიბლიური პარადიგმების ახსნა მოსწავლეებისათვის (და არამარტო) ბევრ ბუნდოვან საკითხს
მოჰფენს ნათელს. ინტერტექსტუალობის არსის გააზრებაში დაეხმარება მკითხველს ლევან ბრეგაძის
წერილი, ხოლო მარი ტურაშვილის მიერ მოწოდებული მასალები და მათი ანალიზი ერთგვარი გათვალსაჩინოება
იქნება იმისა, რა გავლენა შეიძლება ჰქონდეს ერთ ტექსტს მეორეზე.მსოფლიო ლიტერატურის
ნიმუშების შეტანა ქართული ენისა და ლიტერატურის გაკვეთილებზე ემსახურება „ზოგადსაკაცობრიო
კულტურული მემკვიდრეობის შემცნობი, უნივერსალური ეთიკური რინციპების მქონე და დამცველი,
ეთნიკური და კულტურული მრავალფეროვნების პატივისმცემელი მოქალაქის აღზრდას“ (ზოგადი
განათლების ეროვნული მიზნები), ამიტომ ჩვენს ჟურნალში ხშირად ქვეყნდება წერილები იმის
შესახებ, თუ უცხოელი მწერლების რომელი ნაწარმო ებები შეიძლება ვაქციოთ საყოველთაოდ
აღიარებული ზნეობრივი ღირებულებების შესახებ მსჯელობის საგნად. ამაზე თავიანთ თვალსაზრისებს
გვთავაზობენ ზაალ ჩხეიძე და მაია ჯალიაშვილი.ჟურნალის ამ ნომერში კვლავ მოგაწვდით ინფორმაციას
ახალი სალიტერატურო ნორმების შესახებ, ხოლო რუბრიკაში „ახალგაზრდა მეცნიერი სკოლას“
შემოგთავაზებთ ეკა ორაგველიძის უაღრესად საინტერესო მოსაზრებებს საქართველოს სახელმწიფო
ჰიმნის ტექსტის შესახებ. აღნიშნულ წერილს უფრო მეტ მნიშვნელობას ჰიმნის შექმნის 20
წლისთავი სძენს.