მე მშობელი ვარ და არ ვიცი, რა არის ამა თუ იმ თაობის ეროვნული სასწავლო გეგმა და მისი ძირითადი საგანმანათლებლო პრინციპები; არ ვიცი, რომ სკოლას თავისი გეგმაც აქვს –  სასკოლო გეგმა რომ ჰქვია. და არ ვიცი, რომ თითოეულ საგანში მისაღწევი სტანდარტიც არსებობს. არ ვიცი, ამა თუ იმ წლის ბოლოს რა შედეგებზე უნდა გავიდნენ ჩემი შვილები. და არც მეცოდინება, თუ ამის შესახებ თქვენ არ მეტყვით, მასწავლებლები. რადგან ეს თქვენი პროფესიაა, თქვენ ხართ ამ საქმის მცოდნეები. მე კი, თუ არაფერს მეტყვით ამ გეგმების შესახებ, ისევ ისე ვინერვიულებ, ვიშფოთებ, როგორც გასულ წლებში. ისევ შევიქმნი არაადეკვატურ მოლოდინს, ისევ ვიქნები თქვენით უკმაყოფილო და ისევ წავიყვან ჩემს შვილს რეპეტიტორთან, თუ მესამე კლასის ბოლოსაც არ ამეტყველდა გამართული ინგლისურით.