ყველგან, სადაც სასკოლო საზოგადოება იკრიბება, იქნება ეს რეალური თუ ვირტუალური სივრცე, და გაიჟღერებს ცნება „ბავშვის უფლება“, იწყება მსჯელობა „ბოლო დროს გაზრდილი უფლებების“ შესახებ. ერთნი ბრაზით ამბობენ, რომ „ბავშვებს მხოლოდ უფლებებს ვასწავლით და მოვალეობები გვავიწყდება“, მეორენი უფრო შორს მიდიან – „მასწავლებლებს უფლებები შეგვიზღუდეს და ბავშვებს მისცესო“. სხვები წარსულის დაბრუნებაზე ოცნებობენ – „დაგვიბრუნეთ ჩვენი უფლებები, რომ მასწავლებლის სიმაღლეზე დავდგეთო“.