ყოველწლიურად უამრავი ახალი წიგნი გამოდის, წიგნის მაღაზიები საინტერესო გამოცემებით ივსება, ეწყობა წიგნის, პოეზიისა და ლიტერატურის ფესტივალები, იწერება საგანმანათლებლო პროექტები. ზოგჯერ ბორბალს ლამის თავიდან ვიგონებთ: წიგნის ჩუქების, საჯაროდ კითხვის ტრადიციებს ვამკვიდრებთ; ქართული და უცხოური საბავშვო წიგნის დღეებს ცალ-ცალკე აღვნიშნავთ; ანდერსენის, ლინდგრენის, გოგებაშვილის, „დედა ენის“ დაბადების დღეებს ვზეიმობთ. მთელი ეს ძალისხმევა ერთ უმნიშვნელოვანეს საქმეს – უმცროს თაობაში წიგნიერების დონის ამაღლებასა და კითხვისადმი ინტერესის გაზრდას ემსახურება. რაც უფრო მეტი მიზეზი გვექნება წიგნთან შესახვედრად, მით უფრო მეტ კითხვის დროს გამოვტყუებთ ვალდებულებებით დატვირთულ ჩვენს ყოველდღიურ გრაფიკს. მშვენივრად გვაქვს გააზრებული ერთი უტყუარი ფაქტიც, საგამომცემლო საქმის განვითარება, ტირაჟებისა და გაყიდვების ზრდა მხოლოდ რაოდენობრივი მაჩვენებლები რომ არის, რეალობას კი ერთი მარტივი წინადადება ასახავს:  ჩვენი პირადი ბიბლიოთეკის სიდიდე ყოველთვის შვილების წაკითხული წიგნებით გაიზომება.